De spiegel van de herfst
Het komt elk jaar opnieuw terug. Halverwege september hoor je hier en daar de eerste verzuchtingen dat de zomer is afgelopen en dat de dagen weer donkerder worden. Dat het kouder wordt. Dat het gaat waaien en regenen.
En dat is goed te begrijpen. Het ís ook ongezellig. Donkere straten, lege terrassen en gesloten gordijnen geven nou niet echt dat gevoel van leven in de brouwerij. Maar dat alleen is niet wat onze schouders en wenkbrauwen doet hangen. Er gaat nog iets diepers schuil achter de jaarlijks terugkerende teneur bij de gedachte aan de herfst.
Wanneer het zonnetje schijnt en we volop genieten van de zomervakantie, richten we ons naar buiten. Lekker gezellig. Samen dingen ondernemen, op vakantie gaan, andere mensen zien. Andere dingen zien. Je geniet van al het moois om je heen. Maar dan wordt het langzaam kouder en mensen gaan naar binnen. Het wordt vroeg donker en deuren gaan dicht. Er is steeds minder te zien, minder om je op te richten.
Naar binnen
En zo worden we zonder dat we het in de gaten hebben, een beetje gedwongen om ons letterlijk, maar dus ook figuurlijk, weer naar binnen te richten. Om tot rust te komen en terug te kijken. De herfst houdt ons als het ware een spiegel voor. Waarschuwt ons om even pas op de plaats te maken. En dat past niet in ons leven. We hebben helemaal geen tijd om met onszelf bezig zijn. We hebben helemaal geen zin om een uur in bad te liggen. Of de hele dag binnen te zitten als het regent. Gewoon even te zijn. Veel liever willen we snel, veel, druk en gezellig. Ons richten op iets of iemand anders, maar liever niet op onszelf.
Moeder natuur is hierin onverbiddelijk. Zij gebruikt elk jaar haar magische krachten om deze noodzakelijke cyclus van de seizoenen opnieuw in gang te zetten. Geen boom, plant of dier kan zich verzetten tegen de onvermijdelijke verandering die de herfst met zich meebrengt. Bomen laten de ballast van hun bruin geworden bladeren los, egeltjes maken zich klaar voor hun winterslaap en talloze zaadjes en kiemen worden opnieuw gezaaid. Tijd voor elk levend wezen uit de natuur om op te ruimen, te verzamelen en terug te gaan naar de kern. Weer vooraan beginnen. Zo maakt elk dier en elke boom of plant zich klaar om bij de start van de volgende lente sterker, groter en mooier terug te komen. Een hernieuwde versie van zichzelf.
Balans opmaken
Klinkt goed? Zie de herfst dan dit jaar ook als een kans om de balans op te maken. Neem even rust. Ontdoe je van de dingen die je niet meer nodig hebt en ga terug naar je kern. Hoe gaat het nou eigenlijk? Ben ik blij met wie ik nu ben? Wat wil ik het komende jaar bereiken? Welke vruchten liggen onder de grond te wachten om uit te komen? En terwijl je daarover nadenkt, geniet je van de prachtige veranderingen van de herfst. Zeker weten dat je de volgende lente een nóg betere versie bent van jezelf.
Roos Griffioen is tekstschrijver en redacteur, meer info over haar werk vind je op www.griffioentekstredactie.nl.
Fotocredits: Roos Griffioen