De druk van een vrije dag
Ik heb een dagje vrij; wat nu? Mijn vrije dag wil ik graag zo goed mogelijk besteden. Zodat ik er aan het eind een goed gevoel over heb. Zodat als mensen de volgende dag op mijn werk vragen: âHoe was je vrije dag?â, ik dan oprecht kan zeggen dat het een heerlijke vrije dag was en dat ik kan benoemen wat daar dan zo fijn aan was. Zodat mensen mee kunnen leven en er ook een goed gevoel van krijgen en misschien zelfs een tikkeltje jaloers worden. Vooral als het zoân overwachts mooie dag is met veel zon en zomerse temperaturen. Dan staat eigenlijk ook niets praktisch in de weg om er prachtige dag van te maken.
Niks willen mislopen
Van tevoren heeft deze dag echt potentie en heb ik er echt zin in. Tot ik âs ochtends wakker word en lichtelijke paniek voel. De druk is te groot. Je hoeft niks, maar toch moet je van alles. Er zijn honderd opties, wat is de beste? Zoveel mogelijk doen⊠maar dan. Of hetgeen waarvan de kans het grootst is dat het er anders niet meer van komt. Naar het strand! Misschien gaat het volgende week wel regenen. Of eerst naar de bios, want die goeie film is voor het laatst. Dan dus wel vroeg opstaan, maar toch ook zonde om een wekker te zetten, want wanneer kun je anders uitslapen? En tussendoor nog lunchen met die vriendin in dat nieuwe tentje.
Een innerlijke strijd, die de voorafgaande avond al een beetje begint begint en zich echt aan me opdringt als ik wakker word. Ik denk aan de werkdagen waarop ik door de wekker gewekt word, dan wil ik blijven liggen en verlang ik naar dit moment. Het moment dat ik niks hoef, dat ik zo lang mag blijven liggen als ik zelf wil. Nu is het zover en blijkt het moeilijk hiervan te genieten. In ieder geval valt het genotsmoment in het niet bij wat ik me ervan voorstelde toen ik met tegenzin mijn bed uit moest.
Het is een bekend fenomeen. Zoveel mogelijk uit je dag/ de week/ je leven willen halen. Niks willen mislopen. Stress op je vrije dag. Zonde. Op de spaarzame dagen dat ik ziek thuis ben, merk ik hoe fijn en belangrijk het is het is om niks te hoeven. Dan krijg ik toestemming van mezelf om helemaal niks te doen. Deze toestemming zouden wij onszelf veel vaker mogen geven.
Mediteren
Nu heb ik mijzelf aangeleerd om voor ik in actie kom (alleen plassen en een glas water drinken is dan toegestaan) een half uur te mediteren, ongeacht hoe laat het is en wat ik denk nog allemaal te moeten vandaag. Daarmee loop ik dus het risico om mijn voorgenomen schema in de war schoppen en dat is precies wat ik wil bereiken. De meditatie helpt me om beter te voelen wat goed voelt en herinnert mij eraan dat ik vandaag alleen maar aan mezelf hoef te vragen waar ik NU zin in heb. De rest gaat vanzelf en dan staat geen enkele gedachte meer in de weg om onbezorgd door je dag te zweven. Voor echt een goed gevoel: pas dit ook toe op werkdagen.